Deur Danie Jacobs

‘n Motorkaping, moord, siekte, ontvoering of dood kan jou lewe in ‘n oogwink verander.

Koerantmanne staan saam met die polisie en nooddienste op moordtonele, motorongelukstonele en ander traumatiese gebeure. Ons moet die nuus kry en in staat wees om weg te ry sonder dat dit ons so emosioneel raak dat ons nog ons werk kan doen.

Twee berigte vandeesweek het my laat nadink oor die lewe en veral hoe kosbaar dit is en hoe dit kan verander in ‘n oogwink. En dan ook hoe die mense betrokke weer die stukke van die vloer moet optel.

Een so ‘n berig is die aangrypende verhaal van Jan Anderson wat besig was om koffie te drink saam met sy vrou toe hy moes reageer op ‘n alarm. Hy is ‘n sekuriteitswag.

Die son kan helder skyn en dan word dit donker en die son skyn nooit weer nie. Sy vrou vertel ‘n meesleuerende verhaal hoe sy sy bebloede selfoon gevat het en kon sien dat haar man haar wou bel in sy sterwensoomblik. Hy is met ‘n mes gesteek en op die toneel dood.

Klein Liane se verhaal is net so aangrypend. Die klein 8-jarige Hoffie is oorlede nadat sy net nie meer die storms kon weerstaan nie. Sy is onder meer met een nier gebore en hy het ingegee. Haar ouers se stryd om haar te neem vir dialise laat ‘n knop in die keel.

Moenie wag om vir jou geliefdes te vertel jy is lief vir hulle nie. Moenie wag vir Valentynsdag om jou vrou uit te vat vir ete en haar dag spesiaal te maak nie. Leef jou lewe voluit, want jy kan een oggend werk toe ry en net nie weer terugkom huis toe nie.

Robbie Wessels som dit mooi op as hy sing dat hy nog net een laaste keer met ‘n vriend wil praat en nie kan nie want daar is nie sein in die hemel nie.