Wêreld Kameelperd Dag was gevier op 20 Junie 2020. Kameelperde is ongelukkig besig om stil-stil minder te word in Afrika en daarom vier ons hulle voortbestaan wêreldwyd as deel van ‘n bewusmakingsveldtog.

Tegnies vier ons dié dag op 21 Junie elke jaar om saam met die winterson stilstand te val, maar 2020 is ‘n skrikkeljaar, dus skuif die winterson stilstand een dag vroeër, maar nietemin, ons kan steeds bewus wees om hierdie pragtige dier te beskerm.

Die kameelperd is gewis een van die vreemdste en fassinerendste diere op ons planeet. Hulle kom aanvanklik lomp voor, maar hulle is on-betwisbaar grasieus en so maklik om gek oor te raak.

Die vraag wat ons mag vra is of ons nageslag wel dieselfde voorreg eerstehands sal ervaar?

Terwyl verskeie geldige en nood-saaklike veldtogte die afgelope paar jaar van stapel gestuur is om nog twee kosbare bedreigde spesies - die renoster en die olifant - van uitwissing te red, verdwyn kameelperde so stil-stil onder die wêreld se neus.

Volgens statistiek was daar in 1985 tussen 151 000 en 163 000 kameelperde.

Die getalle het tot ‘n skokkende 97 562 gekrimp in 2016.

Terloops, in hierdie stadium oortref olifantgetalle dié van kameel-perde viervoudig.

Dit het daartoe gelei dat kameelperde hul nou op die internasionale vereniging vir natuurbewaring (IUCN) se gewraakte Rooi Lys van bedreigde spesies bevind.

Julian Fennessy en Noelle Kumpel, mede-voorsitters van ‘n groep bioloë wat daartoe bygedra het dat die kameelperd se dalende getalle onder die IUCN se aandag gebring word, beskryf die dalende getalle as ‘n “swyende uitsterwing”.

Suid-Afrikaners is oor die algemeen betreklik bederf om ‘n kameelperd of twee in lewende lywe te sien. Daarom is dit moeilik om te dink dat hulle nie so volop is nie.

Bevolkingstoename, verlies aan habitat en onwettige jagtogte en stropers word as van die hoofredes genoem vir die radikale afname in ka-
meelperdgetalle.

Kitsfeite oor Kameelperde:

Waarom word die dier ‘n kameelperd genoem? Die latynse naam: “Giraffe Camelopardalis” beteken “een wat vinnig loop, ‘n kameel wat merke soos ‘n luiperd het”.

Kameelperde het ‘n kenmerkende voorkoms, met hul lang nekke en relatief kort lywe.

Hul lewensverwagting is 25 jaar, en hul lengte wissel van 4 tot 6 meter hoog en hul gewig is van 28 000 tot 44 800 kg. (edit Graag wil ek ‘n regstelling maak ten opsigte van die gewig van kameelperde soos in my berig in die Klerksdorp Record van 26 Junie 2020: Kameelperd bulle kan tot 1 200 kg weeg en Kameelperd koeie sowat 800 tot 900 kg. Ek vra om verskoning vir hierdie foutiewe oorsig. - Johan Friedrich).

‘n Pasgebore baba-kameelperd is reeds langer as die gemiddelde mens. Die vinnige vloei van bloed deur hul are stel die baba in staat om feitlik na geboorte te kan staan.

Kameelperde spandeer die grootste deel van hul lewe staande, selfs wanneer hulle slaap en geboorte skenk.

Hulle is oor die algemeen sagmoedige vreedsame diere. Manlike kameelperde mag aggressie teen-oor mekaar toon waartydens hulle hul nekke teen mekaar kap.

‘n Kameelperd se kolle is net so uniek soos ‘n mens se vingerafdrukke.

Selfs nie die vlymskerp akasia dorings is bestand teen ‘n kameel-perd se 45cm lange tong nie.

Hul bekom die meeste van hul vloeistof uit die plante wat hul eet en drink oor die algemeen net een keer ‘n dag water.

Bioloë bestempel kameelperde se spoed as vinnig tot skrikwekkend vinnig. ‘n flinke stappie vind plaas teen sowat 15 km per uur en volspoed laat die naald tot 56 km per uur vashaak.

Hul kragtige bene eindig in ‘n hoef, gemiddeld 30cm, in omtrek. Anders as die meeste ander diere kan ‘n kameelperd in enige rigting skop en dis dodelik.

Genoeg om ‘n leeu selfs te onthoof.

‘n Kameelperd beskik oor geen stembande nie. Selfs hul gevegte verloop in spookagtige stilte.

Kameelperde het kleurvisie en kan goed hoor en ruik. Hulle kan hul neusgate toe maak om hul teen miere en sandstorms te beskerm.

Ek dra aan julle ‘n gedig van Tienie Holloway op, ‘n bekende Afrikaanse digter van kleuter- en kinderversies.

DIE KAMEELPERD - deur Tienie Holloway
Almal sien ek oor die kop (het kameelperd swaar gesug) en almal stap ek ook verby, met neus hoog in die lug. Tog is ek nie hoogmoedig nie, maar nederig en skaam; Ek laat my bure ook met rus, soos dit ‘n mens betaam.
My kos soek ek nooit nie daar onder op die grond, want hier wei ek, met lange nek, op die hoogste takke rond. Die jongste blaartjies kan ek pluk, maar jy sal jou verstom as jy sien hoedat ek sukkel om ‘n drankie by te kom!
My kop steek bo die bosse uit – ‘n ware periskoop. Ek sien waar al die diere wei, en waar ou jakkals loop. Ek sien waar skuil die krokodil, ek weet ook goed waarom- maar niemand kan ek waarsku nie, helaas, want ek is stom.

** Johan Friedrich is ‘n prokureur met ‘n LLM (Omgewingsreg en – bestuur). Lesers kan kommentaar lewer op die rubriek deur ‘n Whatsapp te stuur na 083 306 0137 of e-pos na This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.