NOORDWESTER – LICHTENBURG - Suid-Afrika staar ‘n stille maar gevaarlike onderwyskrisis in die gesig. Nuwe syfers toon dat Gauteng die hoogste aantal onderwyserbedankings het met 8 333, gevolg deur KwaZulu-Natal met 5 994, en die Wes-Kaap met 4 700. Hierdie syfers is meer as net statistieke - dit is ‘n waarskuwing dat ons skoolstelsel stadig uitbloei.
Hoekom loop onderwysers weg?
Omdat die klaskamer een van die moeilikste werkplekke in die land geword het. Baie onderwysers sê hulle is uitgeput, onbeskermd en ondergewaardeer.
Hier is van die redes:
Boeliegedrag en geweld deur leerders
Onderwysers regoor provinsies rapporteer dat hulle beledig, bedreig en selfs aangerand is deur leerders wat weet dat daar min tot geen gevolge vir hul optrede is nie.
Geen motivering of ondersteuning nie
Opvoeders sê van hulle word verwag om wonderwerke in oorvol klaskamers te verrig terwyl hulle minimale erkenning, swak hulpbronne en beperkte ondersteuning van die stelsel ontvang.
Uitbranding en emosionele moegheid
Die druk om dissipline te handhaaf, sosiale kwessies te hanteer en onrealistiese akademiese verwagtinge na te jaag, is geestelik uitputtend.
Lae salarisse in vergelyking met werkslading
Baie onderwysers voel dat hul salaris nie pas by die vlak van stres, verantwoordelikheid en emosionele arbeid wat die werk vereis nie.
‘n Ineenstortende stelsel
Wanneer onderwysers onveilig, nie-ondersteun en nie-gehoor word nie, is bedanking die enigste opsie vir hul eie geestelike en fisiese welstand.
Hierdie golf van bedankings is nie net slegte nuus vir skole nie - dit is ‘n nasionale krisis. Minder onderwysers beteken groter klasse, laer gehalte onderwys, en ‘n generasie leerders wat die prys betaal vir ‘n stelsel wat weier om die mense te beskerm wat dit aan die gang hou.
